«Մեզ սպասում են բուռն զարգացումներ»,- հայտարարեց քաղաքագետ Ստեփան Գրիգորյանը, ով այս հանգամանքը բացատրեց նրանով, որ «հայ-թուրքական հարաբերությունների խնդիրները ոչ միայն հայերին ու թուրքերինն է, այլև այդ գործընթացում շահագրգռված շատ ու հզոր կողմերինը, որոնք շահագրգռված են այս գործընթացն իր տրամաբանական ավարտին հասցնել»:
Այս առիթով Ս. Գրիգորյանն անդրադարձավ Թուրքիայի վարչապետ Ռաջեփ Թայիբ Էրդողանի Մոսկվա և Ռուսաստանի արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովի Հայաստան կատարած այցելություններին, նշելով, որ դրանք շաղկապված են և բացառապես կապված են Ղարաբաղյան հարցի հետ: Ըստ նրա` Թուրքիայի վարչապետը Մոսկվայում խոսել է միայն Ղարաբաղյան հարցից, Լավրովը Հայաստանում կխոսի միայն Ղարաբաղի հարցից:
Այս միտքը քաղաքագետը բացատրեց Թուրքիայի` «լուրջ քաղաքական պատմական հիշողություն ունենալու և քաղաքական ճգնաժամի ժամանակ հարցերը Ռուսաստանի հետ լոծելու հանգամանքով: Ըստ Ս. Գրիգորյանի` «Թուրքիան ու Ադրբեջանի միշտ պարտվում են ռազմական դաշտում հայերին, հետո Ռուսաստանի միջոցով դիվանագիտական դաշտում լուծում էին հարցերը, ինչպես դա տեղի ունեցավ Կարսի, Նախիջևանի ու Արցախի հարցերի ժամանակ»:
«Իրենք ուզում են կրկնել նույն գործընթացը. այս անգամ պարտվածը Ադրբեջանն է, և Թուրքիան ուզում է ի օգուտ պարտվածի լուծել հարցը»,- բացատրեց Ս. Գրիգորյանը, ով նշեց նաև, որ «ուրիշ տարբերակ Թուրքիան չունի, քանի որ այս հարցում չի կարող ո´չ մեզ համոզել, ո´չ Եվրամիությանը, ո´չ էլ ԱՄՆ-ին, և մնում է միայն Ռուսաստանը, որն ունի լուրջ ազդեցություն տարածաշրջանում»:
Փոխարենը քաղաքագետի համոզմամբ` Թուրքիան Ռուսաստանին պատրաստ է տալ շատ ու շատ բաներ, այդ թվում` արավային հոսքի համար գազամուղի կառուցման աջակցություն, Ադրբեջանի կողմից էլ` նավթն ու գազը Եվրոպա Ռուսաստանի տարածքով դուրս բերելու պատրաստակամություն: Ու չնայած այս սխեման շատ «պարզունակ» է և պատմությունն էլ ցույց է տվել, որ գործում է, սակայն Ս. Գրիգորյանի դիտարկմամբ` Թուրքիան մոռացել է 21-րդ դարին բնորոշ ամենակարևոր գործոնը` ինտերնետը:
«Ես դա հասկացա, կիսեցի ձեր հետ, դուք էլ կտարածեք` ասելով, որ Հայաստանում հասկացան այդ քայլերը, ավելին, այսօր Հայաստանում հայ հասարակության մեջ մեծ զանգված կա հայամետների, ովքեր հասկացան, որ կա փոքր ու անկախ երկիր, եկեք մտածենք մեր երկրի շահերից, ինչը գրեթե անհնար էր 1920-ական թվականներին, երբ Ցեղասպանությունից հետո Հայաստանի էլիտան գտնվում էր ծանր վիճակում»,- ինֆորմացիայի տարածման կարևորությունն ու արագությունը շեշտելով` բացատրեց քաղաքագետը:
Ս. Գրիգորյանը նաև «զգուշացրեց ռուս ժողովրդին, որ Ռուսաստանը իր էներգետիկ դաշտի հարցերը լուծի Ռուսաստանի տարածքային ամբողջականության հաշվին, քանի որ հայ ժողովուրդը չունի ավել տարածքներ` տալու ինչ-որ մեկին, և ոչ ոք չի կարողանալու Ղարաբաղի հարցը բերել հայ-թուրքական բանակցությունների մեջ»:
